Compositie XIV
A bubbly conversation
Tijdens een telefoongesprek met mijn vader gaat mijn aandacht naar de voorstelling die zich afspeelt in het minitheater voor mij. Ofwel het glas met cola op tafel. Kleine bubbeltjes, continu in beweging, onvoorspelbaar welk bubbeltje zo dadelijk acte de présence zal geven. Met een trage snelheid stijgt het bubbeltje op om vervolgens in het hoger gelegen deel van de cola zijn bubbelig bestaan voort te zetten. Niet voor lang. Afwachtend en inmiddels een tikje onzeker bubbelt hij verder tot er echt niets anders meer opzit dan loslaten en met een microscopisch spektakel de resterende gassen vrij te laten en, begeleid door kleine spatjes net boven het oppervlak van de cola, op te gaan in de lucht.
Bij dit fragment horen eigenlijk de klanken van Dream 8 ‘Late and Soon’ van Max Richter. Waarom? Een foto is een bevroren verbeelding van een doorgaans beweeglijke wereld. Door de dromerige, bijna meditatieve klanken van Max Richter komt de stilstand in de foto weer in beweging. Het minitheater in volle glorie, bubbels in actie. Tenminste, dat is bij mij het geval. Hoeft niet voor iedereen zo te zijn natuurlijk.
Havelte 2017
K N S T W R K 